Resultaten voor rund schenkel
Jeroen Meus - Steak met peperroomsaus, frietjes en sla - Dagelijkse kost
https://dagelijksekost.vrt.be/gerechten/steak-met-peperroomsaus-frietjes-en-sla
... opspraatje behoeven. Een steak met peperroom is zo’n bereiding. Jeroen bakt steaks uit het ‘kleinhoofd’ van het rund en in de pan waarin ze gebakken werden, maakt hij een eenvoudige peperroomsaus met cognac. Bak er verse frieten bij en laat ze maar genieten van de onvervangbare klassieker uit de Belgische keuken. - 0. Laat het rundvlees op kamertemperatuur komen. Dan i ...
Aan tafel met Tanja: september 2012
http://aantafelmettanja.blogspot.be/2012_09_01_archive.html
... f en toe even kijken en voelen). Maak vervolgens het gehaktmengsel. Fruit eerst een gesnipperde ui aan, voeg 450 gram gehakt toe (rund/lams), een halve theelepel piment en een halve theelepel kaneel, zout, peper en wat fijngesneden tijm. Bak het gehakt rul, proef, kruid bij enzo meer. Daarna voeg je de halve liter tomatensaus toe en laat dit nog een half uurtje pruttelen op het vuur. Als laatste maak je de, toch wel enigszins aparte, bechamelsaus. Het viel mij op dat er behoorlijk veel boter en bloem wordt gebruikt, namelijk van elk 80 gram terwijl ik meestal niet meer dan 50 gram gebruik. Maar goed, ik volgde het allemaal precies op. Warm in een steelpannetje 500 ml melk op met drie laurierblaadjes. Wanneer de melk tegen de kook aan komt, zet je de pan van het vuur. Verhit tegelijkertijd 80 gram boter in een diepe pan waaraan je 80 gram (gezeefde) bloem toevoegt. Goed roeren, laat het mengsel een beetje pruttelen en voeg een theelepel vers geraspte nootmuskaat en een afgestreken theelepel kaneel toe. Schenk al roerend scheutje voor scheutje de warme melk erbij (laurierblaadjes kun je weggooien) tot je een mooie dikke saus hebt. Even door laten pruttelen en van het vuur afhalen. Breng de saus met veel zwarte peper op smaak. Terwijl de saus een beetje afkoelt, verkruimel je 200 gram feta. Doe de feta met 250 Griekse yoghurt bij de bechamelsaus en roer alles goed door. Na al deze exercities kun je eindelijk de ovenschaal invetten, bekleden met een laag aubergines, een laag gehaktsaus, aubergines, laag gehaktsaus, aubergines, laag gehaktsaus, etc. Als laatste stort je de bechamelsaus over het gehakt en laat je de schaal een uur in de oven op 180 graden staan. Dek eventueel af met aluminiumfolie indien de bovenkant veel te bruin dreigt te kleuren. Erg lekker met frisse bladsla of tomatensalade en een goed stuk brood. Bon appeti ...
Jeroen Meus - Rundbrochetten met aardappel-bloemkoolsalade - Dagelijkse kost
https://dagelijksekost.vrt.be/gerechten/rundbrochetten-met-aardappel-bloemkoolsalade
... emkoolsalade - Zolang de zon voldoende komt piepen mag de barbecue z’n kunsten bewijzen. Dit gerecht met forse zelfgemaakte rundbrochetten met aardappelen, verse bloemkool en een rijkelijk stevige tartaarsaus is puur genieten, zonder gedoe. De smaken zijn klassiek en ze zijn garandeerd de favori ...
Jeroen Meus - Pittig rundvlees in de wok met rijst - Dagelijkse kost
https://dagelijksekost.vrt.be/gerechten/pittig-rundvlees-in-de-wok-met-rijst
... Pittig rundvlees in de wok met rijst - Als er gewokt wordt in huis, doe het dan kort en krachtig! Voor deze bereiding kan je het vlees op voorhand marineren, waarna je alle groenten voorbereidt voor een korte bakbeurt in de gloeiend hete pan. Dit Oosters geïnspireerd ...
Jeroen Meus - Consommé van ossenstaart - Dagelijkse kost
https://dagelijksekost.vrt.be/gerechten/consomme-van-ossenstaart
... ssenstaart heb je een beetje geduld nodig. Het resultaat is eerlijke krachtsoep die meer dan de moeite waard is.De staart van een rund is continu in actie, al was het maar als vliegenmepper. Het gespierde stuk vlees is de ideale basis voor een soep met geschiedenis. Alles begint bij een eenvoudige groentebouillon met de stukken staart. Om het taaie vlees te veranderen in ...
http://eetplezier.blogspot.be/2014/09/the-jane-antwerpen.html
... . Zilt, fris en een vleugje citroen. Bij het tweede voorgerecht scheiden de wegen van manlief en mijzelf. Voor hem de tartaar van rund met pickles, een gepocheerd kwarteleitje en vinaigrette van parmezaan en basilicum. Het vlees is heerlijk mals en goed van smaak, oordeelt hij. Voor mij is er een fijn mootje maigre, welke rauw gemarineerd is. Maigre is een vissoort die hier niet erg bekend is, maar in Frankrijk, met name in het Middellandse Zeegebied, veelvuldig gegeten wordt. Erbij liggen verschillende soorten tomaat, basilicum en een heerlijk lepeltje burrata. Gek genoeg combineert de smeltend-zachte kaas prima met de robuuste, ietwat zurige smaak van de vis. Niet alle tomaatjes zijn even rijp, maar een kniesoor die daar op let. Omdat het tempo best hoog ligt, vragen we bij het wegnemen van het servies om een iets langere pauze. Wat ons betreft mag deze lunch best een paar uurtjes duren. Nu we er toch zijn, nemen we ruim de tijd. Net als we een lichte trek op voelen komen, arriveert het derde voorgerecht. Een traditionele paella omgetoverd tot een lichtvoetig gerechtje. In een zwart schaaltje een mooi rondje paella. Daar bovenop liggen twee amandes schelpen, gevuld met een salade van piquillo. Aan tafel wordt er een schuim van inktvis met knoflook bijgeschonken. Aan beide zijden van het gerecht twee krokantjes die ik qua smaak niet weet thuis te brengen. De smaak van dit gerecht is licht-pittig, de consistentie van de rijst perfect en de salade van piquillo is bijzonder smakelijk. Dan volgt een klassieker: aubergine parmigiana. Vanzelfsprekend geserveerd in een geheel eigen stijl. Op de heerlijk zachte (gerookte?) aubergine ligt een krokantje parmezaanse kaas met nog wat geraspte kaas er bovenop. Het rode poeder bovenaan is, vermoed ik, poeder van tomaat. Het schuim dat ernaast ligt matcht prima met de overige ingrediënten. Na de relatief lichte gerechtjes die hieraan vooraf gingen, is het wel even wennen aan de krachtige smaken van dit gerecht. Maar evengoed een voortreffelijk bordje eten.En dan het vijfde voorgerecht. Kip in hooi gegaard. In dit gerecht wordt de filet ervan rosé gebraden en geserveerd met een rolletje van Arabisch brood, gevuld met een mengsel van paddenstoel, foie gras en kip. Erbij een truffel-bearnaise saus en een licht gebonden jus van geroosterde kip. Tja. Nu ga ik waarschijnlijk zeuren. Als ik mijn mes in de kip zet, voelt deze opmerkelijk veerkrachtig aan. Oeps, binnenin zie een vaag roze tint die me niet bevalt. Het zal vast allemaal correct zijn bereid, maar ik heb een hardnekkige vrees voor ongare kip en laat het schaaltje verder onaangeroerd. Gelukkig is het hoofdgerecht weer wel een feestje in de mond. Een Arabisch getint feestje nog wel. Geserveerd worden twee malse stukjes kalfslende van MRIJ Rund. Ernaast liggen partjes pompoen, courgette en groene asperge. Dit alles is afgewerkt met een vinaigrette van za'atar en een jus met ras el hanout.Hoewel ik geen dagelijkse vleeseter meer ben, geniet ik van dit perfect gebraden stukje kalfsvlees. Vlees met een “bite”, dat proef ik, en zeker geen opgefokt product uit de wanstaltige bio-industrie.Afsluiter van deze lunch is een dessert van donkere chocola, blauwe bessen, yoghurt en Merlot-azijn. Grappig detail: aan tafel wordt er een flinke lepel met stikstof gemaakte pareltjes naast gelegd. Ik proef. Als ik zou kunnen zingen, zou ik direct in een uitbundige aubade zijn uitgebarsten. Wat een waanzinnig lekkere smaakcombinatie! De diep-donkere chocoladesmaak met het zoetje van het fruit, meteen achterop de tong gevolgd door een licht zuurtje. Dit dessert krijgt direct een 10+ van mij.Dit gerecht wordt vergezeld met een slokje van een heerlijk frisse dessertwijn uit Italië, de Brachetto d’Acqui 2013. Frambozen, kersen, bessen, alle aroma’s van rood fruit zijn hierin aanwezig.Dan nog een espresso voor de Man en een theetje voor mij. Een uitgebreide theekaart hebben ze hier, met veel infusions erop. Ik kies voor de verse munt. Vanzelfsprekend worden hierbij nog een aantal lekkernijtjes geserveerd, waaronder een lauwwarme wortelmadeleine. Luchtig, zoals als een madeleine hoort te zijn en heerlijk, zoals deze smelt in de mond. Hiervan geen foto, ik was waarschijnlijk t ...
Worst! | | Onno KleynOnno Kleyn
http://www.onnokleyn.nl/worst/
... rdig anders ligt, zijn er allerlei producten die ‘minder vet’ zijn. En met behulp van moderne techniek wordt ook rundvlees gebruikt in de worstmakerij; er zijn nog altijd veel mensen die (ten onrechte) denken dat varkensvlees slechter is dan rund, of dat het puistjes zou veroorzaken. Maar ook worsten met claims als ‘light’ of ‘mager’ bevatten vet. Wie wil afslanken, mijdt (vooral goedkope) worst. Kwaliteit Wat bepaalt de kwaliteit van worst? Waarom smaakt de ene worst beter dan de schijnbaar identieke andere? Allereerst is er de keus van grondstof. Bij goedkope, industriële worst wordt slechter vlees gebruikt. Industriële rookworst bijvoorbeeld bevat zeer veel vet, bijeen gehouden door gelatine. En het echte roken wordt vervangen door toevoeging van ‘rookaroma’ (echt gerookte rookworst is herkenbaar aan een donker plekje onderaan, waar zich bij het roken een druppel vormde). Bij droge worst is tijd een belangrijke factor voor smaakontwikkeling. Er bestaan ‘rijpingmiddelen’ waarmee vleeswaar versneld rijpt. Dat gaat echter ten koste van de smaak. Een langzame rijping met minder zout geeft een beter resultaat. Maar daarvoor is vakmanschap nodig, het precies weten in welke verhoudingen welk vlees en vet gebruikt moeten worden. De beste worst zit in ‘natuurdarmen’, schoongemaakte darmen van schapen, varkens of runderen. Die zijn licht luchtdoorlatend en herkenbaar aan hun enigszins kromme vorm. Voor veel goedkope worst worden imitatiedarmen gebruikt, gemaakt van dierlijk collageen. Onderaan de kwaliteitsladder staan omhulsels van cellulose of plastic. ...
Soep! | | Onno KleynOnno Kleyn
http://www.onnokleyn.nl/soep/
... twee keer opgezet met nieuw vlees. Een gelukte krachtige bouillon is dan ook bijna altijd duur. Dat geldt vooral voor die van rundvlees; soepkippen en kippenkarkassen, waarvan je uitstekende kippensoep maakt, zijn goedkoper te krijgen, bijvoorbeeld op de markt. Tijd een belangrijke factor voor de smaak. Bouillon staat urenlang zachtjes te trekken. Tijdens dat proces worden natuurlijke smaakversterkers, glutamaten, gevormd. Het was opnieuw de industrie die uitvond dat een combinatie van kunstmatige glutamaten met zout, gistextracten en wat kruiderij een smaak had die leek op die van echte vleesbouillon. Vandaar dat bouillonblokjes hoegenaamd geen vlees bevatten; in ‘kippenbouillon’ zit hoogstens een paar procent kippenvet. Hollands of exotisch De populairste soep van Nederland is de (gekochte) tomatensoep in al zijn varianten, van waterig zure poederbouillon tot dik-zoete ‘Chinese’. Direct daarna komt de kippensoep. Dat wat we als Hollandse soepen bestempelen is doorgaans stevig; de goedgevulde groentesoep met balletjes is dan nog de lichtste. Erwtensoep en bruinebonensoep zijn favoriet in de koude maanden. In andere landen zijn soepen populair waar wij minder snel aan denken. Scandinavië heeft zijn zoetzure fruitsoepen, Spanje de koude gazpacho en de amandel-knoflooksoep ajo blanco, Griekenland kippensoep met ei en citroen, Suriname de pindasoep. Azië heeft een enorm scala aan soepen, van de Japanse misosoep tot de geurige bouillons met kokosmelk van Thailand. Bouillonblokjes Kijk eens in de schappen van buitenlandse supermarkten, maar ook bij ethnische winkels: elke cultuur wordt weerspiegeld in de bouillonblokjes. Wij hebben rund, kip en groenten, de Marokkaan lam, de Spanjaard olijfolie en knoflook. Een groot succes in Italië en bij Italofielen zijn de bouillonblokjes met eekhoorntjesbrood (paddestoelen). Na enkele jaren van gelobby door culinair journalisten zijn ze nu zelfs bij onze buurtsupermarkten te krijgen. Zelf maken Vooral vleesloze soepen zijn goedkoop, snel en makkelijk te maken. Het belangrijkste hulpmiddel is een staafmixer, maar ook een roerzeef is een gelukkigmakend apparaat. Kook ingrediënten, vooral groente en/of peulvruchten, en pureer alles met of zonder toevoeging van room. Breng op smaak met zout of bouillonblokjes. ...
http://kamelenvoer.blogspot.com/2013/12/een-tropische-kerst.html
... ten. Je bent vrij om de kruiden naar je smaak aan te passen. *** Het vet dat traditioneel gebruikt wordt is suet. Suet is vet van rund of schaap. Je kunt dat vers vragen aan de slager, en in een goed gesorteerde winkel kun je het ook verpakt, kant en klaar in kleine stukjes. Pas wel op met kant en klare suet as je glutenvrij eet, want er wordt vaak tarwemeel gebruikt in deze producten. Er zijn ook vegetarische varianten op de markt van plantaardig vet, en die zijn in mijn ervaring vaker glutenvrij. Je kunt suet vervangen door een ander soort vet, maar de smaak van je pudding wordt dan wel iets anders. Neem wel een hard vet, zoals palmvet, cocosvet of boter, geen olie. **** ?Mixed peel?***** Veel recepten gebruiken ale, of stout, wat donkere biersoorten zijn. Ook wordt we sherry gebruikt, of sterke drank als rum. ...
http://eetplezier.blogspot.be/2012/04/de-bekentenis.html
... naar een locatie waar de slagersafdeling zonodig opgekrikt moet worden. Werd er vroeger met alle plezier een keurig bloemstukje (rund, ja, zoek maar op) voor me afgesneden of een fijn stukje dunne lende, nu zie ik er slechts van die onherkenbare lapjes liggen. Os ...